Dominica I in Quadragesima ~ I. classis

Divinum Officium Monastic - 1963

03-10-2019

Ad Matutinum

Incipit
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.

Psalmus 3 [0]
3:2 Dómine, quid multiplicáti sunt qui tríbulant me? * multi insúrgunt advérsum me.
3:3 Multi dicunt ánimæ meæ: * Non est salus ipsi in Deo eius.
3:4 Tu autem, Dómine, suscéptor meus es, * glória mea, et exáltans caput meum.
3:5 Voce mea ad Dóminum clamávi: * et exaudívit me de monte sancto suo.
3:6 Ego dormívi, et soporátus sum: * et exsurréxi, quia Dóminus suscépit me.
3:7 Non timébo míllia pópuli circumdántis me: * exsúrge, Dómine, salvum me fac, Deus meus.
3:8 Quóniam tu percussísti omnes adversántes mihi sine causa: * dentes peccatórum contrivísti.
3:9 Dómini est salus: * et super pópulum tuum benedíctio tua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Início
℣. Abri, Senhor, +︎ os meus lábios.
℟. E a minha boca anunciará o vosso louvor.
℣. Abri, Senhor, os meus lábios.
℟. E a minha boca anunciará o vosso louvor.
℣. Abri, Senhor, os meus lábios.
℟. E a minha boca anunciará o vosso louvor.

Salmo 3 [0]
3:1 Senhor, porque tantos são os que me atribulam? * Muitos se insurgem contra mim.
3:2 Muitos dizem à minha alma: * não há salvação para ele no seu Deus.
3:3 Vós, porém, Senhor, sois o meu protector, * minha glória e exaltais a minha cabeça.
3:4 Com minha voz ao Senhor clamei: * e Ele me ouviu do seu santo monte.
3:5 Deitei-me para descansar e adormeci: * e levantei-me, pois me acolheu o Senhor.
3:6 Não temerei milhares de pessoas me cercando: * levantai-Vos, ó Senhor, salvai-me, ó Deus meu!
3:7 Porque Vós tendes ferido todos os que sem causa me perseguem: * quebrastes os dentes dos pecadores.
3:8 A salvação é do Senhor: * e sua bênção está sobre seu povo.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Invitatorium {Antiphona ex Psalterio secundum tempora}
Ant. Non sit vobis vanum mane súrgere ante lucem: * Quia promísit Dóminus corónam vigilántibus.
Ant. Non sit vobis vanum mane súrgere ante lucem: * Quia promísit Dóminus corónam vigilántibus.
Veníte, exsultémus Dómino, iubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem eius in confessióne, et in psalmis iubilémus ei.
Ant. Non sit vobis vanum mane súrgere ante lucem: * Quia promísit Dóminus corónam vigilántibus.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu eius sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Quia promísit Dóminus corónam vigilántibus.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus eius (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus eius, et oves páscuæ eius.
Ant. Non sit vobis vanum mane súrgere ante lucem: * Quia promísit Dóminus corónam vigilántibus.
Hódie, si vocem eius audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Quia promísit Dóminus corónam vigilántibus.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus iurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Non sit vobis vanum mane súrgere ante lucem: * Quia promísit Dóminus corónam vigilántibus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Quia promísit Dóminus corónam vigilántibus.
Ant. Non sit vobis vanum mane súrgere ante lucem: * Quia promísit Dóminus corónam vigilántibus.
Invitatório {Antífona do Saltéio do tempo correspondente}
Ant. Let it not be vain for you to rise up early, before the light: * For the Lord hath promised a crown to them that watch.
Ant. Let it not be vain for you to rise up early, before the light: * For the Lord hath promised a crown to them that watch.
Come let us praise the Lord with joy: let us joyfully sing to God our saviour. Let us come before his presence with thanksgiving; and make a joyful noise to him with psalms.
Ant. Let it not be vain for you to rise up early, before the light: * For the Lord hath promised a crown to them that watch.
For the Lord is a great God, and a great King above all gods. For the Lord will not cast off his people: for in his hand are all the ends of the earth, and the heights of the mountains are his.
Ant. For the Lord hath promised a crown to them that watch.
For the sea is his, and he made it: and his hands formed the dry land. (genuflect) Come let us adore and fall down: and weep before the Lord that made us: For he is the Lord our God: and we are the people of his pasture and the sheep of his hand.
Ant. Let it not be vain for you to rise up early, before the light: * For the Lord hath promised a crown to them that watch.
Today if you shall hear his voice, harden not your hearts: As in the provocation, according to the day of temptation in the wilderness: where your fathers tempted me, they proved me, and saw my works.
Ant. For the Lord hath promised a crown to them that watch.
Forty years long was I offended with that generation, and I said: These always err in heart. And these men have not known my ways: so I swore in my wrath that they shall not enter into my rest.
Ant. Let it not be vain for you to rise up early, before the light: * For the Lord hath promised a crown to them that watch.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. For the Lord hath promised a crown to them that watch.
Ant. Let it not be vain for you to rise up early, before the light: * For the Lord hath promised a crown to them that watch.
Hymnus {ex Psalterio secundum tempora}
Ex more docti mýstico
Servémus hoc ieiúnium,
Deno diérum círculo
Ducto quater notíssimo.

Lex et prophétæ prímitus
Hoc prætulérunt, póstmodum
Christus sacrávit, ómnium
Rex atque factor témporum.

Utámur ergo párcius
Verbis, cibis et pótibus,
Somno, iocis, et árctius
Perstémus in custódia.

Vitémus autem péssima,
Quæ súbruunt mentes vagas:
Nullúmque demus cállidi
Hostis locum tyránnidi.

Dicámus omnes cérnui:
Clamémus atque sínguli,
Plorémus ante Iúdicem,
Flectámus iram víndicem,

Nostris malis offéndimus
Tuam, Deus, cleméntiam:
Effúnde nobis désuper,
Remíssor, indulgéntiam.

Meménto quod sumus tui,
Licet cadúci, plásmatis:
Ne des honórem nóminis
Tui, precámur, álteri.

Laxa malum, quod fécimus,
Auge bonum, quod póscimus:
Placére quo tandem tibi
Possímus hic, et pérpetim.

Præsta, beáta Trínitas,
Concéde, simplex Únitas,
Ut fructuósa sint tuis
Ieiuniórum múnera.
Amen.
Hino {do Saltéio do tempo correspondente}
The fast, as taught by holy lore,
We keep in solemn course once more:
The fast to all men known, and bound
In forty days of yearly round.

The law and seers that were of old
In diverse ways this Lent foretold,
Which Christ, all seasons’ King and Guide,
In after ages sanctified.

More sparing therefore let us make
The words we speak, the food we take,
Our sleep and mirth, —and closer barred
Be every sense in holy guard.

Avoid the evil thoughts that roll
Like waters o’er the heedless soul;
Nor let the foe occasion find
Our souls in slavery to bind.

In prayer together let us fall,
And cry for mercy, one and all,
And weep before the Judge’s feet,
And his avenging wrath entreat.

Thy grace have we offended sore,
By sins, O God, which we deplore;
But pour upon us from on high,
O pardoning One, thy clemency.

Remember thou, though frail we be,
That yet thine handiwork are we;
Nor let the honour of thy name
Be by another put to shame.

Forgive the sin that we have wrought;
Increase the good that we have sought:
That we at length, our wanderings o'er,
May please thee here and evermore.

Grant O thou Blessed Trinity,
Grant, O Essential Unity,
That this our fast of forty days
May work our profit and thy praise.
Amen.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ ex Psalterio secundum tempora}
Nocturn I.
Ant. Dómine * in virtúte tua lætábitur rex.
Psalmus 20 [1]
20:2 Dómine, in virtúte tua lætábitur rex: * et super salutáre tuum exsultábit veheménter.
20:3 Desidérium cordis eius tribuísti ei: * et voluntáte labiórum eius non fraudásti eum.
20:4 Quóniam prævenísti eum in benedictiónibus dulcédinis: * posuísti in cápite eius corónam de lápide pretióso.
20:5 Vitam pétiit a te: * et tribuísti ei longitúdinem diérum in sǽculum, et in sǽculum sǽculi.
20:6 Magna est glória eius in salutári tuo: * glóriam et magnum decórem impónes super eum.
20:7 Quóniam dabis eum in benedictiónem in sǽculum sǽculi: * lætificábis eum in gáudio cum vultu tuo.
20:8 Quóniam rex sperat in Dómino: * et in misericórdia Altíssimi non commovébitur.
20:9 Inveniátur manus tua ómnibus inimícis tuis: * déxtera tua invéniat omnes, qui te odérunt.
20:10 Pones eos ut clíbanum ignis in témpore vultus tui: * Dóminus in ira sua conturbábit eos, et devorábit eos ignis.
20:11 Fructum eórum de terra perdes: * et semen eórum a fíliis hóminum.
20:12 Quóniam declinavérunt in te mala: * cogitavérunt consília, quæ non potuérunt stabilíre.
20:13 Quóniam pones eos dorsum: * in relíquiis tuis præparábis vultum eórum.
20:14 Exaltáre, Dómine, in virtúte tua: * cantábimus et psallémus virtútes tuas.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos com leituras {Antífonas do Saltéio do tempo correspondente}
Nocturn I.
Ant. The king rejoices * in Thy strength, O Lord.
Salmo 20 [1]
20:1 Senhor, o rei alegrar-se-á na vossa fortaleza: * e muito regozijará na vossa salvação.
20:2 Satisfizestes-lhe os anseios do coração: * e não defraudastes os pedidos de seus lábios.
20:3 Porque o prevenistes com bênçãos de doçura: * cingistes a sua cabeça com uma coroa de pedras preciosas.
20:4 Vida Vos pediu: * e concedestes-lhes largos dias pelos séculos dos séculos.
20:5 Grande é a sua glória, devido à salvação que lhe destes: * glória e grande esplendor poreis sobre ele.
20:6 Porque dele fareis uma fonte de bênçãos perpétuas: * enchê-lo-eis de alegria, mostrando-lhe o vosso rosto.
20:7 Porque o rei no Senhor espera: * e a misericórdia do Altíssimo torná-lo-á inabalável.
20:8 Caia a vossa mão sobre todos vossos inimigos: * caia a vossa direita sobre todos os que Vos aborrecem.
20:9 Os poreis em fornalha acesa ao mostrar-lhes vosso rosto: * o Senhor na sua ira conturbá-los-á e o fogo devorá-los-á.
20:10 Exterminareis o seu fruto da terra: * e a sua descendência de entre os filhos dos homens.
20:11 Porque urdiram contra Vós males: * formaram planos que não puderam estabelecer.
20:12 Vós, porém, os poreis em fuga: * nos vossos resquícios preparareis o rosto deles.
20:13 Exaltai-Vos, ó Senhor, no vosso poder: * nós cantaremos e louvaremos as vossas maravilhas.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 21 [2]
21:2 Deus, Deus meus, réspice in me: quare me dereliquísti? * longe a salúte mea verba delictórum meórum.
21:3 Deus meus, clamábo per diem, et non exáudies: * et nocte, et non ad insipiéntiam mihi.
21:4 Tu autem in sancto hábitas, * laus Israël.
21:5 In te speravérunt patres nostri: * speravérunt, et liberásti eos.
21:6 Ad te clamavérunt, et salvi facti sunt: * in te speravérunt, et non sunt confúsi.
21:7 Ego autem sum vermis, et non homo: * oppróbrium hóminum, et abiéctio plebis.
21:8 Omnes vidéntes me, derisérunt me: * locúti sunt lábiis, et movérunt caput.
21:9 Sperávit in Dómino, erípiat eum: * salvum fáciat eum, quóniam vult eum.
21:10 Quóniam tu es, qui extraxísti me de ventre: * spes mea ab ubéribus matris meæ. In te proiéctus sum ex útero:
21:11 De ventre matris meæ Deus meus es tu, * ne discésseris a me:
21:12 Quóniam tribulátio próxima est: * quóniam non est qui ádiuvet.
21:13 Circumdedérunt me vítuli multi: * tauri pingues obsedérunt me.
21:14 Aperuérunt super me os suum, * sicut leo rápiens et rúgiens.
21:15 Sicut aqua effúsus sum: * et dispérsa sunt ómnia ossa mea.
21:15 Factum est cor meum tamquam cera liquéscens * in médio ventris mei.
21:16 Áruit tamquam testa virtus mea, et lingua mea adhǽsit fáucibus meis: * et in púlverem mortis deduxísti me.
21:17 Quóniam circumdedérunt me canes multi: * concílium malignántium obsédit me.
21:17 Fodérunt manus meas et pedes meos: * dinumeravérunt ómnia ossa mea.
21:18 Ipsi vero consideravérunt et inspexérunt me: * divisérunt sibi vestiménta mea, et super vestem meam misérunt sortem.
21:20 Tu autem, Dómine, ne elongáveris auxílium tuum a me: * ad defensiónem meam cónspice.
21:21 Érue a frámea, Deus, ánimam meam: * et de manu canis únicam meam:
21:22 Salva me ex ore leónis: * et a córnibus unicórnium humilitátem meam.
21:23 Narrábo nomen tuum frátribus meis: * in médio ecclésiæ laudábo te.
21:24 Qui timétis Dóminum, laudáte eum: * univérsum semen Iacob, glorificáte eum.
21:25 Tímeat eum omne semen Israël: * quóniam non sprevit, neque despéxit deprecatiónem páuperis:
21:25 Nec avértit fáciem suam a me: * et cum clamárem ad eum, exaudívit me.
21:26 Apud te laus mea in ecclésia magna: * vota mea reddam in conspéctu timéntium eum.
21:27 Edent páuperes, et saturabúntur: et laudábunt Dóminum qui requírunt eum: * vivent corda eórum in sǽculum sǽculi.
21:28 Reminiscéntur et converténtur ad Dóminum * univérsi fines terræ:
21:28 Et adorábunt in conspéctu eius * univérsæ famíliæ géntium.
21:29 Quóniam Dómini est regnum: * et ipse dominábitur géntium.
21:30 Manducavérunt et adoravérunt omnes pingues terræ: * in conspéctu eius cadent omnes qui descéndunt in terram.
21:31 Et ánima mea illi vivet: * et semen meum sérviet ipsi.
21:32 Annuntiábitur Dómino generátio ventúra: * et annuntiábunt cæli iustítiam eius pópulo qui nascétur, quem fecit Dóminus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dómine in virtúte tua lætábitur rex.
Salmo 21 [2]
21:1 Deus, ó meu Deus, olhai para mim, porque me abandonastes? * Os clamores dos meus pecados afastam de mim a salvação.
21:2 Meu Deus, clamarei durante o dia e me não ouvireis: * clamarei de noite e não por minha culpa.
21:3 Mas Vós morais no lugar santo, * ó glória de Israel.
21:4 Em Vós esperaram nossos pais: * esperaram e os libertastes.
21:5 A Vós clamaram e foram salvos: * em Vós esperaram e não foram confundidos.
21:6 Eu, porém, sou um verme e não um homem: * opróbio dos homens e abjecção da plebe.
21:7 Todos os que me viram escarneceram de mim: * falaram com os lábios e menearam a cabeça.
21:8 Esperou no Senhor, livre-o: * salve-o, se é que o ama.
21:9 Pois Vós sois quem do ventre me tirou: * minha esperança desde o seio de minha mãe. Fui do útero lançado para Vós:
21:10 Vós sois o meu Deus desde o ventre materno, * de mim Vos não retireis:
21:11 Porque a tribulação está próxima: * porque não há quem me ajude.
21:12 Um grande número de vitelos me cercara: * vi-me sitiado de gordos touros.
21:13 Abriram sobre mim sua boca, * como um leão arrebatador e que ruge.
21:14 Derramei-me como água: * e todos meus ossos se desconjuntaram.
21:15 Meu coração tornou-se como cera derretida * no meio das minhas entranhas.
21:16 Meu vigor secou-se como barro queimado e minha língua pegou-se ao paladar: * e conduzistes-me até ao pó da sepultura.
21:17 Porquanto me rodearam muitos cães raivosos: * uma turba de malignos me assaltou.
21:18 Traspassaram as minhas mãos e os meus pés: * contaram todos meus ossos.
21:19 Estiveram-me veramente considerando e olhando: * repartiram entre si as minhas vestes e lançaram sortes sobre a minha túnica.
21:20 Mas Vós, ó Senhor, não afasteis de mim o vosso auxílio: * atendei à minha defesa.
21:21 Livrai a minha alma da espada, ó Deus: * e minha única das garras dos cães:
21:22 Salvai-me da boca do leão: * e a minha humildade das hastes dos unicórnios.
21:23 Narrarei o vosso nome aos meus irmãos: * no meio da igreja Vos louvarei.
21:24 Vós que temeis o Senhor, louvai-O: * vós todos, descendência de Jacób, glorificai-O.
21:25 Tema-O toda a posteridade de Israel: * porque Ele não desprezou nem desatendeu a súplica do pobre:
21:26 Nem escondeu de mim a sua face: * mas me ouviu quando O chamava.
21:27 A Vós dirigir-se-á o meu louvor numa grande igreja: * cumprirei os meus votos em presença dos que O temem.
21:28 Os pobres comerão e serão saciados: e os que buscam o Senhor louvá-l’O-ão: * os seus corações viverão pelos séculos dos séculos.
21:29 Lembrar-se-ão e converter-se-ão ao Senhor * todos os limites da terra:
21:30 E adorá-l'O-ão na sua presença * todas as famílias das gentes.
21:31 Porque o reino pertence ao Senhor: * e Ele reinará sobre as gentes.
21:32 Comeram e adoraram todos os ricos da terra: * diante d’Ele se prostraram todos os mortais.
21:33 E a minha alma viverá para Ele: * e a minha descendência servi-l'O-á.
21:34 A geração vindoura será anunciada ao Senhor: * e o que fez o Senhor, os céus anunciarão a sua justiça ao povo que há-de nascer.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. The king rejoices in Thy strength, O Lord.
Ant. Dóminus regit me * et nihil mihi déerit: in loco páscuæ ibi me collocávit.
Psalmus 22 [3]
22:1 Dóminus regit me, et nihil mihi déerit: in loco páscuæ ibi me collocávit.
22:2 Super aquam refectiónis educávit me: * ánimam meam convértit.
22:3 Dedúxit me super sémitas iustítiæ, * propter nomen suum.
22:4 Nam, et si ambulávero in médio umbræ mortis, non timébo mala: * quóniam tu mecum es.
22:4 Virga tua, et báculus tuus: * ipsa me consoláta sunt.
22:5 Parásti in conspéctu meo mensam, * advérsus eos, qui tríbulant me.
22:5 Impinguásti in óleo caput meum: * et calix meus inébrians quam præclárus est!
22:6 Et misericórdia tua subsequétur me * ómnibus diébus vitæ meæ:
22:6 Et ut inhábitem in domo Dómini, * in longitúdinem diérum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. The Lord ruleth me * and I shall want nothing. He hath set me in a place of pasture.
Salmo 22 [3]
22:1 O Senhor é meu pastor e nada me faltará: * num lugar de pastos me colocou.
22:2 Conduziu-me junto a uma água refrescante: * converteu a minha alma.
22:3 Levou-me por veredas de justiça, * por causa do seu nome.
22:4 Pois, ainda que ande no meio da sombra da morte, não temerei mal algum: * porque Vós estais comigo.
22:5 Vossa vara e o vosso báculo: * me consolaram.
22:6 Preparastes uma mesa ante mim, * à vista daqueles que me atribulam.
22:7 Ungistes com óleo a minha cabeça: * e quão precioso é o meu cálice farto!
22:8 Vossa misericórdia seguir-me-á * todos os dias da minha vida:
22:9 A fim de que habite na casa do Senhor, * durante longos dias.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 23 [4]
23:1 Dómini est terra, et plenitúdo eius: * orbis terrárum, et univérsi qui hábitant in eo.
23:2 Quia ipse super mária fundávit eum: * et super flúmina præparávit eum.
23:3 Quis ascéndet in montem Dómini? * aut quis stabit in loco sancto eius?
23:4 Ínnocens mánibus et mundo corde, * qui non accépit in vano ánimam suam, nec iurávit in dolo próximo suo.
23:5 Hic accípiet benedictiónem a Dómino: * et misericórdiam a Deo, salutári suo.
23:6 Hæc est generátio quæréntium eum, * quæréntium fáciem Dei Iacob.
23:7 Attóllite portas, príncipes, vestras, et elevámini, portæ æternáles: * et introíbit Rex glóriæ.
23:8 Quis est iste Rex glóriæ? * Dóminus fortis et potens: Dóminus potens in prǽlio.
23:9 Attóllite portas, príncipes, vestras, et elevámini, portæ æternáles: * et introíbit Rex glóriæ.
23:10 Quis est iste Rex glóriæ? * Dóminus virtútum ipse est Rex glóriæ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dóminus regit me et nihil mihi déerit: in loco páscuæ ibi me collocávit.
Salmo 23 [4]
23:1 Do Senhor é a terra e toda sua plenitude: * a órbita terrestre e quantos nela habitam.
23:2 Pois Ele a fundou sobre os mares: * e a estabeleceu sobre os rios.
23:3 Quem ao monte do Senhor subirá? * Ou quem no seu lugar santo estará?
23:4 O inocente de mãos e puro de coração, * o que não recebeu em vão sua alma, nem juramentos dolosos fez ao seu próximo.
23:5 Este receberá a bênção do Senhor: * e a misericórdia de Deus, seu Salvador.
23:6 Tal é a geração dos que O buscam, * dos que buscam a face do Deus de Jacob.
23:7 Levantai, ó príncipes, as vossas portas, levantai-vos, ó portas eternas: * e entrará o Rei da glória.
23:8 Quem é este Rei da glória? * É o Senhor forte e poderoso, o Senhor poderoso nas batalhas.
23:9 Levantai, ó príncipes, as vossas portas, levantai-vos, ó portas eternas: * e entrará o Rei da glória.
23:10 Quem é este Rei da glória? * O Senhor dos exércitos, é Ele o Rei da glória.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. The Lord ruleth me and I shall want nothing. He hath set me in a place of pasture.
Ant. Óculi mei * semper ad Dóminum.
Psalmus 24 [5]
24:1 Ad te, Dómine, levávi ánimam meam: * Deus meus, in te confído, non erubéscam.
24:3 Neque irrídeant me inimíci mei: * étenim univérsi, qui sústinent te, non confundéntur.
24:4 Confundántur omnes iníqua agéntes * supervácue.
24:4 Vias tuas, Dómine, demónstra mihi: * et sémitas tuas édoce me.
24:5 Dírige me in veritáte tua, et doce me: * quia tu es, Deus, salvátor meus, et te sustínui tota die.
24:6 Reminíscere miseratiónum tuárum, Dómine, * et misericordiárum tuárum, quæ a sǽculo sunt.
24:7 Delícta iuventútis meæ, * et ignorántias meas ne memíneris.
24:7 Secúndum misericórdiam tuam meménto mei tu: * propter bonitátem tuam, Dómine.
24:8 Dulcis et rectus Dóminus: * propter hoc legem dabit delinquéntibus in via.
24:9 Díriget mansuétos in iudício: * docébit mites vias suas.
24:10 Univérsæ viæ Dómini, misericórdia et véritas, * requiréntibus testaméntum eius et testimónia eius.
24:11 Propter nomen tuum, Dómine, propitiáberis peccáto meo: * multum est enim.
24:12 Quis est homo qui timet Dóminum? * legem státuit ei in via, quam elégit.
24:13 Ánima eius in bonis demorábitur: * et semen eius hereditábit terram.
24:14 Firmaméntum est Dóminus timéntibus eum: * et testaméntum ipsíus ut manifestétur illis.
24:15 Óculi mei semper ad Dóminum: * quóniam ipse evéllet de láqueo pedes meos.
24:16 Réspice in me, et miserére mei: * quia únicus et pauper sum ego.
24:17 Tribulatiónes cordis mei multiplicátæ sunt: * de necessitátibus meis érue me.
24:18 Vide humilitátem meam, et labórem meum: * et dimítte univérsa delícta mea.
24:19 Réspice inimícos meos quóniam multiplicáti sunt, * et ódio iníquo odérunt me.
24:20 Custódi ánimam meam, et érue me: * non erubéscam quóniam sperávi in te.
24:21 Innocéntes et recti adhæsérunt mihi: * quia sustínui te.
24:22 Líbera, Deus, Israël, * ex ómnibus tribulatiónibus suis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. My eyes * are ever towards the Lord.
Salmo 24 [5]
24:1 A Vós, ó Senhor, elevei a minha alma: * Deus meu, em Vós confio, não seja eu envergonhado.
24:2 Não me escarneçam os meus inimigos: * de facto, nem um dos que esperam em Vós será confundido.
24:3 Sejam confundidos todos os que a iniquidade * cometem em vão.
24:4 Mostrai-me, ó Senhor, os vossos caminhos: * e ensinai-me as vossas veredas.
24:5 Dirigi-me na vossa verdade e ensinai-me: * pois Vós sois Deus, meu Salvador, e esperei em Vós todo o dia.
24:6 Lembrai-Vos, ó Senhor, de vossas bondades, * e de vossas misericórdias, que datam dos séculos passados.
24:7 Dos delitos da minha mocidade, * e das minhas ignorâncias, Vos não recordeis.
24:8 De acordo com vossa misericórdia lembrai-Vos de mim: * ó Senhor, segundo a vossa bondade.
24:9 Doce e recto é o Senhor: * por isso Ele dará lei aos que pecam pelo caminho.
24:10 Aos mansos conduzirá em justiça: * aos brandos ensinará seus caminhos.
24:11 Todos os caminhos do Senhor são misericórdia e verdade, * para os que buscam a sua aliança e os seus mandamentos.
24:12 Por causa de vosso nome, ó Senhor, me haveis de perdoar o meu pecado, * é veramente grande.
24:13 Quem é o homem que teme o Senhor? * Fixou-lhe Ele uma lei no caminho que escolheu.
24:14 Sua alma repousará em bens: * e a sua descendência herdará a terra.
24:15 O Senhor é o firme apoio dos que O temem: * e manifestar-lhes-á a sua aliança.
24:16 Meus olhos estão sempre voltados para o Senhor: * porque Ele tirará os meus pés do laço.
24:17 Olhai para mim e tende misericórdia de mim: * pois vejo-me só e pobre.
24:18 As tribulações do meu coração multiplicaram-se: * livrai-me das minhas aflições.
24:19 Olhai para o meu abatimento e para o meu trabalho: * e perdoai todos meus pecados.
24:20 Vede quanto os meus inimigos se têm multiplicado, * e com que ódio iníquo me odeiam.
24:21 Guardai a minha alma e livrai-me: * não seja eu envergonhado, tendo em Vós esperado.
24:22 Os inocentes e os justos uniram-se comigo: * pois esperei em Vós.
24:23 Livrai Israel, ó Deus, * de todas suas tribulações.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 25 [6]
25:1 Iúdica me, Dómine, quóniam ego in innocéntia mea ingréssus sum: * et in Dómino sperans non infirmábor.
25:2 Proba me, Dómine, et tenta me: * ure renes meos et cor meum.
25:3 Quóniam misericórdia tua ante óculos meos est: * et complácui in veritáte tua.
25:4 Non sedi cum concílio vanitátis: * et cum iníqua geréntibus non introíbo.
25:5 Odívi ecclésiam malignántium: * et cum ímpiis non sedébo.
25:6 Lavábo inter innocéntes manus meas: * et circúmdabo altáre tuum, Dómine:
25:7 Ut áudiam vocem laudis, * et enárrem univérsa mirabília tua.
25:8 Dómine, diléxi decórem domus tuæ, * et locum habitatiónis glóriæ tuæ.
25:9 Ne perdas cum ímpiis, Deus, ánimam meam, * et cum viris sánguinum vitam meam:
25:10 In quorum mánibus iniquitátes sunt: * déxtera eórum repléta est munéribus.
25:11 Ego autem in innocéntia mea ingréssus sum: * rédime me, et miserére mei.
25:12 Pes meus stetit in dirécto: * in ecclésiis benedícam te, Dómine.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Óculi mei semper ad Dóminum.
Salmo 25 [6]
25:1 Julgai-me, ó Senhor, porque andei na minha inocência: * e, esperando no Senhor, não vacilarei.
25:2 Testai-me, ó Senhor, e tentai-me: * purificai-me os rins e o meu coração.
25:3 Porque a vossa misericórdia está ante meus olhos: * e com vossa verdade estou satisfeito.
25:4 Não me sentei no concílio da vaidade: * e não entrarei com os que praticam a iniquidade.
25:5 Odeio a igreja dos malignos: * e me não sentarei com os ímpios.
25:6 Lavarei as minhas mãos entre os inocentes: * e estarei, ó Senhor, ao redor de vosso altar.
25:7 Para ouvir a voz dos louvores, * e narrar todas vossas maravilhas.
25:8 Senhor, amei o decoro de vossa casa, * e o lugar onde habita a vossa glória.
25:9 Não percais, ó Deus, a minha alma com os ímpios, * nem a minha vida com os homens sanguinários.
25:10 Em cujas mãos está a iniquidade: * e cuja dextra está cheia de subornos.
25:11 Eu, porém, andei na minha inocência: * salvai-me e tende compaixão de mim.
25:12 Meu pé esteve no recto caminho: * nas igrejas Vos bem-direi, ó Senhor.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. My eyes are ever towards the Lord.
℣. Ipse liberávit me de láqueo venántium.
℟. Et a verbo áspero.
℣. For he hath delivered me from the snare of the hunters.
℟. And from the sharp word.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Iesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. O Lord Jesus Christ, graciously hear the prayers of Thy servants, and have mercy upon us, Who livest and reignest with the Father, and the Holy Ghost, ever world without end. Amen.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Benedictióne perpétua benedícat nos Pater ætérnus. Amen.

Lectio 1
De Epístola secúnda beáti Pauli Apóstoli ad Corínthios
2 Cor 6:1-10
1 Adiuvántes autem exhortámur ne in vácuum grátiam Dei recipiátis.
2 Ait enim: Témpore accépto exaudívi te, et in die salútis adiúvi te. Ecce nunc tempus acceptábile, ecce nunc dies salútis.
3 Némini dantes ullam offensiónem, ut non vituperétur ministérium nostrum:
4 Sed in ómnibus exhibeámus nosmetípsos sicut Dei minístros in multa patiéntia, in tribulatiónibus, in necessitátibus, in angústiis,
5 In plagis, in carcéribus, in seditiónibus, in labóribus, in vigíliis, in ieiúniis,
6 In castitáte, in sciéntia, in longanimitáte, in suavitáte, in Spíritu Sancto, in caritáte non ficta,
7 In verbo veritátis, in virtúte Dei, per arma iustítiæ a dextris et a sinístris,
8 Per glóriam, et ignobilitátem, per infámiam, et bonam famam: ut seductóres, et veráces, sicut qui ignóti, et cógniti:
9 Quasi moriéntes, et ecce vívimus: ut castigáti, et non mortificáti:
10 Quasi tristes, semper autem gaudéntes: sicut egéntes, multos autem locupletántes: tamquam nihil habéntes, et ómnia possidéntes.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Ecce nunc tempus acceptábile, ecce nunc dies salútis: commendémus nosmetípsos in multa patiéntia, in ieiúniis multis,
* Per arma iustítiæ virtútis Dei.
℣. In ómnibus exhibeámus nosmetípsos sicut Dei minístros, in multa patiéntia, in ieiúniis multis.
℟. Per arma iustítiæ virtútis Dei.

℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Eternal Father bless us with an eternal blessing. Amen.

Leitura 1
Lesson from the second letter of St. Paul the Apostle to the Corinthians
2 Cor 6:1-10
1 And we helping do exhort you, that you receive not the grace of God in vain.
2 For he saith: In an accepted time have I heard thee; and in the day of salvation have I helped thee. Behold, now is the acceptable time; behold, now is the day of salvation.
3 Giving no offence to any man, that our ministry be not blamed:
4 But in all things let us exhibit ourselves as the ministers of God, in much patience, in tribulation, in necessities, in distresses,
5 In stripes, in prisons, in seditions, in labours, in watchings, in fastings,
6 In chastity, in knowledge, in longsuffering, in sweetness, in the Holy Ghost, in charity unfeigned,
7 In the word of truth, in the power of God; by the armour of justice on the right hand and on the left;
8 By honour and dishonour, by evil report and good report; as deceivers, and yet true; as unknown, and yet known;
9 As dying, and behold we live; as chastised, and not killed;
10 As sorrowful, yet always rejoicing; as needy, yet enriching many; as having nothing, and possessing all things.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Behold, now is the acceptable time; behold, now is the day of salvation: let us approve ourselves in much patience, in much fasting;
* In the power of God, by the armour of righteousness.
℣. In all things let us approve ourselves as the ministers of God, in much patience, in much fasting.
℟. In the power of God, by the armour of righteousness.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Unigénitus Dei Fílius nos benedícere et adiuváre dignétur. Amen.

Lectio 2
2 Cor 6:11-16
11 Os nostrum patet ad vos, o Corínthii; cor nostrum dilatátum est.
12 Non angustiámini in nobis: angustiámini autem in viscéribus vestris:
13 Eándem autem habéntes remuneratiónem, tamquam fíliis dico, dilatámini et vos.
14 Nolíte iugum dúcere cum infidélibus. Quæ enim participátio iustítiæ cum iniquitáte? aut quæ socíetas luci ad ténebras?
15 Quæ autem convéntio Christi ad Bélial? aut quæ pars fidéli cum infidéli?
16 Qui autem consénsus templo Dei cum idólis? vos enim estis templum Dei vivi, sicut dicit Deus: Quóniam inhabitábo in illis, et inambulábo inter eos, et ero illórum Deus, et ipsi erunt mihi pópulus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. In ómnibus exhibeámus nosmetípsos sicut Dei minístros in multa patiéntia:
* Ut non vituperétur ministérium nostrum.
℣. Ecce nunc tempus acceptábile, ecce nunc dies salútis: commendémus nosmetípsos in multa patiéntia.
℟. Ut non vituperétur ministérium nostrum.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Son, the Sole-begotten, mercifully bless and keep us. Amen.

Leitura 2
2 Cor 6:11-16
11 Our mouth is open to you, O ye Corinthians, our heart is enlarged.
12 You are not straitened in us, but in your own bowels you are straitened.
13 But having the same recompense, (I speak as to my children,) be you also enlarged.
14 Bear not the yoke with unbelievers. For what participation hath justice with injustice? Or what fellowship hath light with darkness?
15 And what concord hath Christ with Belial? Or what part hath the faithful with the unbeliever?
16 And what agreement hath the temple of God with idols? For you are the temple of the living God; as God saith: I will dwell in them, and walk among them; and I will be their God, and they shall be my people.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. In all things let us approve ourselves as the ministers of God, in much patience;
* That our ministry be not blamed.
℣. Behold, now is the acceptable time; behold, now is the day of salvation: let us approve ourselves in much patience.
℟. That our ministry be not blamed.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Spíritus Sancti grátia illúminet sensus et corda nostra. Amen.

Lectio 3
2 Cor 7:4-6
4 Replétus sum consolatióne; superabúndo gáudio in omni tribulatióne nostra.
5 Nam et cum venissémus in Macedóniam, nullam réquiem hábuit caro nostra, sed omnem tribulatiónem passi sumus: foris pugnæ, intus timóres.
6 Sed qui consolátur húmiles, consolátus est nos Deus in advéntu Titi.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. In ieiúnio et flétu orábunt sacerdótes, dicéntes:
* Parce, Dómine, parce pópulo tuo; et ne des hereditátem tuam in perditiónem.
℣. Inter vestíbulum et altáre plorábunt sacerdótes, dicéntes.
℟. Parce, Dómine, parce pópulo tuo; et ne des hereditátem tuam in perditiónem.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the grace of the Holy Spirit enlighten all our hearts and minds. Amen.

Leitura 3
2 Cor 7:4-6
4 I am filled with comfort: I exceedingly abound with joy in all our tribulation.
5 For also when we were come into Macedonia, our flesh had no rest, but we suffered all tribulation; combats without, fears within.
6 But God, who comforteth the humble, comforted us by the coming of Titus.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. The Priests shall pray, with fasting and with weeping, and shall say:
* Spare, O Lord, spare thy people; and give not thine heritage to destruction.
℣. The Priests shall weep between the porch and the altar, and shall say:
℟. Spare, O Lord, spare thy people; and give not thine heritage to destruction.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. In unitáte Sancti Spíritus, benedícat nos Pater et Fílius. Amen.

Lectio 4
2 Cor 7:7-9
7 Non solum autem in advéntu eius, sed étiam in consolatióne, qua consolátus est in vobis, réferens nobis vestrum desidérium, vestrum fletum, vestram æmulatiónem pro me, ita ut magis gaudérem.
8 Quóniam etsi contristávi vos in epístola, non me pœ́nitet: etsi pœnitéret, videns quod epístola illa (etsi ad horam) vos contristávit,
9 Nunc gáudeo: non quia contristáti estis, sed quia contristáti estis ad pœniténtiam.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Tribulárer, si nescírem misericórdias tuas, Dómine; tu dixísti: Nolo mortem peccatóris, sed ut magis convertátur et vivat:
* Qui Chananǽam et publicánum vocásti ad pœniténtiam.
℣. Secúndum multitúdinem dolórum meórum in corde meo, consolatiónes tuæ lætificavérunt ánimam meam.
℟. Qui Chananǽam et publicánum vocásti ad pœniténtiam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Qui Chananǽam et publicánum vocásti ad pœniténtiam.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. In the unity of the Holy Ghost, may the Father and the Son bless us. Amen.

Leitura 4
2 Cor 7:7-9
7 And not by his coming only, but also by the consolation, wherewith he was comforted in you, relating to us your desire, your mourning, your zeal for me, so that I rejoiced the more.
8 For although I made you sorrowful by my epistle, I do not repent; and if I did repent, seeing that the same epistle (although but for a time) did make you sorrowful;
9 Now I am glad: not because you were made sorrowful; but because you were made sorrowful unto penance.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. I had been troubled, but that I knew thy mercy, O Lord; Thou hast said: I have no pleasure in the death of the wicked, but that he turn from his way and live.
* O Thou, Who didst call the Canaanite woman and the Publican unto repentance!
℣. In the multitude of the sorrows within my heart, thy comforts delight my soul.
℟. O Thou Who didst call the Canaanite woman and the Publican unto repentance!
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. O Thou Who didst call the Canaanite woman and the Publican unto repentance!
Nocturn II.
Ant. Dóminus * defénsor vitæ meæ.
Psalmus 26 [7]
26:1 Dóminus illuminátio mea, et salus mea, * quem timébo?
26:1 Dóminus protéctor vitæ meæ, * a quo trepidábo?
26:2 Dum apprópiant super me nocéntes, * ut edant carnes meas:
26:2 Qui tríbulant me inimíci mei, * ipsi infirmáti sunt, et cecidérunt.
26:3 Si consístant advérsum me castra, * non timébit cor meum.
26:3 Si exsúrgat advérsum me prǽlium, * in hoc ego sperábo.
26:4 Unam pétii a Dómino, hanc requíram, * ut inhábitem in domo Dómini ómnibus diébus vitæ meæ:
26:4 Ut vídeam voluptátem Dómini, * et vísitem templum eius.
26:5 Quóniam abscóndit me in tabernáculo suo: * in die malórum protéxit me in abscóndito tabernáculi sui.
26:6 In petra exaltávit me: * et nunc exaltávit caput meum super inimícos meos.
26:6 Circuívi, et immolávi in tabernáculo eius hóstiam vociferatiónis: * cantábo, et psalmum dicam Dómino.
26:7 Exáudi, Dómine, vocem meam, qua clamávi ad te: * miserére mei, et exáudi me.
26:8 Tibi dixit cor meum, exquisívit te fácies mea: * fáciem tuam, Dómine, requíram.
26:9 Ne avértas fáciem tuam a me: * ne declínes in ira a servo tuo.
26:9 Adiútor meus esto: * ne derelínquas me, neque despícias me, Deus, salutáris meus.
26:10 Quóniam pater meus, et mater mea dereliquérunt me: * Dóminus autem assúmpsit me.
26:11 Legem pone mihi, Dómine, in via tua: * et dírige me in sémitam rectam propter inimícos meos.
26:12 Ne tradíderis me in ánimas tribulántium me: * quóniam insurrexérunt in me testes iníqui, et mentíta est iníquitas sibi.
26:13 Credo vidére bona Dómini * in terra vivéntium.
26:14 Exspécta Dóminum, viríliter age: * et confortétur cor tuum, et sústine Dóminum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Nocturn II.
Ant. The Lord is the defence * of my life.
Salmo 26 [7]
26:1 O Senhor é a minha luz e a minha salvação, * a quem temerei?
26:2 O Senhor é o defensor da minha vida, * ante quem trepidarei?
26:3 Enquanto se aproximam de mim os malvados, * para devorar as minhas carnes:
26:4 Meus inimigos que me atribulam, * eles mesmos se debilitaram e caíram.
26:5 Se contra mim exércitos fizerem cerco, * o meu coração não temerá.
26:6 Ainda que se levante batalha contra mim, * mesmo assim esperarei.
26:7 Uma cousa só pedi ao Senhor, esta solicitarei, * é que habite na casa do Senhor todos os dias da minha vida:
26:8 Para ver as delícias do Senhor, * e visitar o seu templo.
26:9 Porque me escondeu no seu tabernáculo: * no dia do tormento me protegeu no recôndito do seu tabernáculo.
26:10 Ergueu-me numa pedra: * e agora ergueu a minha cabeça sobre os meus inimigos.
26:11 Circundei e no seu tabernáculo ofereci uma hóstia de júbilo: * cantarei e entoarei um salmo ao Senhor.
26:12 Ouvi, ó Senhor, a minha voz, com que clamei a Vós: * de mim tende compaixão e ouvi-me.
26:13 Meu coração Vos falou, meus olhos Vos buscaram: * Senhor, hei-de procurar o vosso rosto.
26:14 Não escondeis de mim o vosso rosto: * e Vos não retireis com ira de vosso servo.
26:15 Sede a minha ajuda: * me não deixeis, nem me desprezeis, ó Deus meu Salvador.
26:16 Porque meu pai e minha mãe me abandonaram: * mas o Senhor me acolheu.
26:17 Prescreve-me, ó Senhor, uma lei no vosso caminho: * e conduzi-me pela vereda direita, por causa dos meus inimigos.
26:18 Não me entregueis à mercê das almas que me atribulam: * pois contra mim se levantaram falsas testemunhas, mas a iniquidade mentiu contra si própria.
26:19 Creio ver as maravilhas do Senhor * na terra dos viventes.
26:20 Espera o Senhor, porta-te virilmente: * fortifique-se o teu coração e espera no Senhor.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 27 [8]
27:1 Ad te, Dómine, clamábo, Deus meus, ne síleas a me: * nequándo táceas a me, et assimilábor descendéntibus in lacum.
27:2 Exáudi, Dómine, vocem deprecatiónis meæ dum oro ad te: * dum extóllo manus meas ad templum sanctum tuum.
27:3 Ne simul trahas me cum peccatóribus: * et cum operántibus iniquitátem ne perdas me.
27:3 Qui loquúntur pacem cum próximo suo, * mala autem in córdibus eórum.
27:4 Da illis secúndum ópera eórum, * et secúndum nequítiam adinventiónum ipsórum.
27:4 Secúndum ópera mánuum eórum tríbue illis: * redde retributiónem eórum ipsis.
27:5 Quóniam non intellexérunt ópera Dómini, et in ópera mánuum eius * déstrues illos, et non ædificábis eos.
27:6 Benedíctus Dóminus: * quóniam exaudívit vocem deprecatiónis meæ.
27:7 Dóminus adiútor meus, et protéctor meus: * in ipso sperávit cor meum, et adiútus sum.
27:7 Et reflóruit caro mea: * et ex voluntáte mea confitébor ei.
27:8 Dóminus fortitúdo plebis suæ: * et protéctor salvatiónum Christi sui est.
27:9 Salvum fac pópulum tuum, Dómine, et bénedic hereditáti tuæ: * et rege eos, et extólle illos usque in ætérnum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dóminus defénsor vitæ meæ.
Salmo 27 [8]
27:1 A Vós, ó Senhor, clamarei, Deus meu, não Vos silenciais comigo: * não suceda que se me não ouvirdes, seja semelhante àqueles na cova.
27:2 Ouvi, ó Senhor, a voz da minha súplica, quando Vos rogo: * quando ergo as minhas mãos para o vosso santo templo.
27:3 Não me arrasteis juntamente com os pecadores: * e me não percais com os que praticam a iniquidade.
27:4 Os quais falam de paz com seu próximo, * e maldade têm em seus corações.
27:5 Dai-lhes segundo as suas obras, * e segundo a malignidade dos seus projectos.
27:6 Dai-lhes segundo as obras das suas mãos: * dai-lhes a recompensa que merecem.
27:7 Porquanto não compreenderam as obras do Senhor, nem as obras das suas mãos; * Vós destruireis e os não restabelecereis.
27:8 Bendito seja o Senhor: * porque ouviu a voz da minha súplica.
27:9 O Senhor é a minha ajuda e o meu protector: * n’Ele esperou o meu coração e fui ajudado.
27:10 Refloresceu a minha carne: * e O louvarei de todo meu coração.
27:11 O Senhor é a fortaleza do seu povo: * e o protector que salva o seu Cristo.
27:12 Salvai, ó Senhor, o vosso povo e abençoai a vossa herança: * conduzi-os e exaltai-os por toda a eternidade.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. The Lord is the defence of my life.
Ant. Adoráte * Dóminum in aula sancta eius.
Psalmus 28 [9]
28:1 Afférte Dómino, fílii Dei: * afférte Dómino fílios aríetum.
28:2 Afférte Dómino glóriam et honórem, afférte Dómino glóriam nómini eius: * adoráte Dóminum in átrio sancto eius.
28:3 Vox Dómini super aquas, Deus maiestátis intónuit: * Dóminus super aquas multas.
28:4 Vox Dómini in virtúte: * vox Dómini in magnificéntia.
28:5 Vox Dómini confringéntis cedros: * et confrínget Dóminus cedros Líbani:
28:6 Et commínuet eas tamquam vítulum Líbani: * et diléctus quemádmodum fílius unicórnium.
28:7 Vox Dómini intercidéntis flammam ignis: * vox Dómini concutiéntis desértum: et commovébit Dóminus desértum Cades.
28:9 Vox Dómini præparántis cervos, et revelábit condénsa: * et in templo eius omnes dicent glóriam.
28:10 Dóminus dilúvium inhabitáre facit: * et sedébit Dóminus Rex in ætérnum.
28:11 Dóminus virtútem pópulo suo dabit: * Dóminus benedícet pópulo suo in pace.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Worship the Lord * in His holy courts.
Salmo 28 [9]
28:1 Oferecei ao Senhor, ó filhos de Deus: * oferecei ao Senhor tenros cordeiros.
28:2 Rendei ao Senhor glória e honra, rendei ao Senhor glória ao seu nome: * adorai o Senhor no átrio do seu santuário.
28:3 A voz do Senhor está sobre as águas, o Deus da majestade trovejou: * o Senhor está sobre muitas águas.
28:4 A voz do Senhor é poderosa: * a voz do Senhor é majestosa.
28:5 A voz do Senhor quebra os cedros: * e o Senhor quebrará os cedros do Líbano:
28:6 Fá-los-á em pequenos pedaços como a um bezerro do Líbano: * e o bem-amado será como o filho do unicórnio.
28:7 A voz do Senhor divide as chamas do fogo: * a voz do Senhor abala o deserto e o Senhor fará tremer o deserto de Cades.
28:8 A voz do Senhor prepara os veados e descobre os lugares sombrios: * e no seu templo todos anunciarão a sua glória.
28:9 O Senhor faz do dilúvio a sua habitação: * o Senhor sentar-se-á como Rei para sempre.
28:10 O Senhor dará fortaleza ao seu povo: * o Senhor abençoará o seu povo com paz.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 29 [10]
29:2 Exaltábo te, Dómine, quóniam suscepísti me: * nec delectásti inimícos meos super me.
29:3 Dómine, Deus meus, clamávi ad te, * et sanásti me.
29:4 Dómine, eduxísti ab inférno ánimam meam: * salvásti me a descendéntibus in lacum.
29:5 Psállite Dómino, sancti eius: * et confitémini memóriæ sanctitátis eius.
29:6 Quóniam ira in indignatióne eius: * et vita in voluntáte eius.
29:6 Ad vésperum demorábitur fletus: * et ad matutínum lætítia.
29:7 Ego autem dixi in abundántia mea: * Non movébor in ætérnum.
29:8 Dómine, in voluntáte tua, * præstitísti decóri meo virtútem.
29:8 Avertísti fáciem tuam a me, * et factus sum conturbátus.
29:9 Ad te, Dómine, clamábo: * et ad Deum meum deprecábor.
29:10 Quæ utílitas in sánguine meo, * dum descéndo in corruptiónem?
29:10 Numquid confitébitur tibi pulvis, * aut annuntiábit veritátem tuam?
29:11 Audívit Dóminus, et misértus est mei: * Dóminus factus est adiútor meus.
29:12 Convertísti planctum meum in gáudium mihi: * conscidísti saccum meum, et circumdedísti me lætítia:
29:13 Ut cantet tibi glória mea, et non compúngar: * Dómine, Deus meus, in ætérnum confitébor tibi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Adoráte Dóminum in aula sancta eius.
Salmo 29 [10]
29:1 Eu Vos glorificarei, ó Senhor, porque me recebestes: * nem permitistes que meus inimigos se alegrassem à minha custa.
29:2 Ó Senhor meu Deus, clamei a Vós, * e me sarastes.
29:3 Senhor, tirastes do inferno a minha alma: * pusestes-me a salvo dos que descem à cova.
29:4 Cantai ao Senhor, ó seus santos: * e celebrai a sua santa memória.
29:5 Porque a ira está na sua indignação: * e a vida na sua boa vontade.
29:6 De tarde estaremos em lágrimas: * e de manhã em alegria.
29:7 Eu, porém, disse na minha abundância: * jamais mudarei.
29:8 Senhor, por vossa vontade, * destes força ao meu decoro.
29:9 Afastastes de mim a vossa face, * e fiquei conturbado.
29:10 A Vós, ó Senhor, clamarei: * e ao meu Deus implorarei.
29:11 Que utilidade haverá na minha morte, * enquanto à corrupção descer?
29:12 Porventura o pó professar-Vos-á * ou anunciará a vossa verdade?
29:13 O Senhor me ouviu e teve misericórdia de mim: * o Senhor fez-se meu auxílio.
29:14 O meu pranto convertestes em júbilo: * rasgastes o meu luto e me cercastes de alegria:
29:15 Para que até ao fim a minha glória Vos cante e me não abale: * ó Senhor meu Deus, Vos louvarei eternamente.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Worship the Lord in His holy courts.
Ant. In tua iustítia * líbera me, Dómine.
Psalmus 30 [11]
30:2 In te, Dómine, sperávi, non confúndar in ætérnum: * in iustítia tua líbera me.
30:3 Inclína ad me aurem tuam, * accélera ut éruas me.
30:3 Esto mihi in Deum protectórem, et in domum refúgii: * ut salvum me fácias.
30:4 Quóniam fortitúdo mea, et refúgium meum es tu: * et propter nomen tuum dedúces me, et enútries me.
30:5 Edúces me de láqueo hoc, quem abscondérunt mihi: * quóniam tu es protéctor meus.
30:6 In manus tuas comméndo spíritum meum: * redemísti me, Dómine, Deus veritátis.
30:7 Odísti observántes vanitátes, * supervácue.
30:7 Ego autem in Dómino sperávi: * exsultábo, et lætábor in misericórdia tua.
30:8 Quóniam respexísti humilitátem meam, * salvásti de necessitátibus ánimam meam.
30:9 Nec conclusísti me in mánibus inimíci: * statuísti in loco spatióso pedes meos.
30:10 Miserére mei, Dómine, quóniam tríbulor: * conturbátus est in ira óculus meus, ánima mea, et venter meus:
30:11 Quóniam defécit in dolóre vita mea: * et anni mei in gemítibus.
30:11 Infirmáta est in paupertáte virtus mea: * et ossa mea conturbáta sunt.
30:12 Super omnes inimícos meos factus sum oppróbrium et vicínis meis valde: * et timor notis meis.
30:12 Qui vidébant me, foras fugérunt a me: * oblivióni datus sum, tamquam mórtuus a corde.
30:13 Factus sum tamquam vas pérditum: * quóniam audívi vituperatiónem multórum commorántium in circúitu.
30:14 In eo dum convenírent simul advérsum me, * accípere ánimam meam consiliáti sunt.
30:15 Ego autem in te sperávi, Dómine: * dixi: Deus meus es tu: in mánibus tuis sortes meæ.
30:16 Éripe me de manu inimicórum meórum, * et a persequéntibus me.
30:17 Illústra fáciem tuam super servum tuum, salvum me fac in misericórdia tua: * Dómine, non confúndar, quóniam invocávi te.
30:18 Erubéscant ímpii, et deducántur in inférnum: * muta fiant lábia dolósa.
30:19 Quæ loquúntur advérsus iustum iniquitátem: * in supérbia, et in abusióne.
30:20 Quam magna multitúdo dulcédinis tuæ, Dómine, * quam abscondísti timéntibus te.
30:20 Perfecísti eis, qui sperant in te, * in conspéctu filiórum hóminum.
30:21 Abscóndes eos in abscóndito faciéi tuæ * a conturbatióne hóminum.
30:21 Próteges eos in tabernáculo tuo * a contradictióne linguárum.
30:22 Benedíctus Dóminus: * quóniam mirificávit misericórdiam suam mihi in civitáte muníta.
30:23 Ego autem dixi in excéssu mentis meæ: * Proiéctus sum a fácie oculórum tuórum.
30:23 Ídeo exaudísti vocem oratiónis meæ, * dum clamárem ad te.
30:24 Dilígite Dóminum omnes sancti eius: * quóniam veritátem requíret Dóminus, et retríbuet abundánter faciéntibus supérbiam.
30:25 Viríliter ágite, et confortétur cor vestrum, * omnes, qui sperátis in Dómino.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Deliver me * in Thy righteousness.
Salmo 30 [11]
30:1 Em Vós esperei, ó Senhor, não permitais que seja jamais confundido: * livrai-me na vossa justiça.
30:2 Inclinai para mim os vossos ouvidos, * acudi prontamente a livrar-me.
30:3 Sede para mim um Deus protector e uma casa de refúgio: * para me salvares.
30:4 Porque Vós sois a minha força e o meu refúgio: * e por causa de vosso nome me conduzíreis e me nutrireis.
30:5 Tirareis-me deste laço, que esconderam de mim: * porque Vós sois o meu protector.
30:6 Em vossas mãos entrego o meu espírito: * me redimistes, Senhor Deus de verdade.
30:7 Odieis os que observam cousas vãs * inutilmente.
30:8 Eu, porém, esperei no Senhor: * exultar-me-ei e alegrar-me-ei na vossa misericórdia.
30:9 Porque considerastes o meu abatimento, * salvastes das angústias a minha alma.
30:10 Não me entregastes nas mãos do inimigo: * antes pusestes os meus pés num terreiro.
30:11 Tende piedade de mim, ó Senhor, porque estou aflito: * conturbados com ira estão meus olhos, minha alma e meu ventre.
30:12 Porque a minha vida vai-se consumindo com a mágoa: * e meus anos em gemidos.
30:13 Com pobreza tem-se debilitado a minha força: * e os meus ossos estão abalados.
30:14 Mais que todos meus inimigos, tornei-me o escárnio, sobretudo para os meus vizinhos: * e o terror dos meus conhecidos.
30:15 Os que me viam, fugiam para longe de mim: * fui esquecido como um morto pelos seus corações.
30:16 Fiquei como um vaso quebrado: * porque no meio deles ouvi as injúrias de muitos.
30:17 Quando deliberavam juntos contra mim, * resolveram tirar-me a vida.
30:18 Eu, porém, esperei em Vós, ó Senhor: * disse: o meu Deus sois Vós, nas vossas mãos está o meu fado.
30:19 Livrai-me das mãos dos meus inimigos, * e dos que me perseguem.
30:20 Brilhe a claridade de vossa face sobre o vosso servo, salvai-me na vossa misericórdia: * Senhor, não seja confundido, porque Vos invoquei.
30:21 Os ímpios envergonhem-se e sejam conduzidos ao inferno: * mudos se tornem os lábios dolosos.
30:22 Que proferem contra o justo palavras de iniquidade: * com soberba e abuso.
30:23 Quão grande é, ó Senhor, a abundância de vossa doçura, * que tendes escondida para os que Vos temem!
30:24 Concedeste-la àqueles que em Vós esperam, * à vista dos filhos dos homens.
30:25 Os escondereis ao abrigo de vossa face contra * as conturbações dos homens.
30:26 Os defendereis no vosso tabernáculo * da contradição de suas línguas.
30:27 Bendito seja o Senhor: * usou maravilhosamente comigo a sua misericórdia numa cidade fortificada.
30:28 Eu, porém, disse no excesso do meu espírito: * fui expulso de ante vossos olhos.
30:29 Portanto ouvistes a voz da minha oração, * quando a Vós clamava.
30:30 Amai o Senhor, vós todos seus santos: * porque o Senhor requererá a verdade e severamente retribuirá os que com soberba procedem.
30:31 Portai-vos virilmente e deixei o vosso coração ser fortalecido, * vós todos os que esperais no Senhor.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 31 [12]
31:1 Beáti quorum remíssæ sunt iniquitátes: * et quorum tecta sunt peccáta.
31:2 Beátus vir, cui non imputávit Dóminus peccátum, * nec est in spíritu eius dolus.
31:3 Quóniam tácui, inveteravérunt ossa mea, * dum clamárem tota die.
31:4 Quóniam die ac nocte graváta est super me manus tua: * convérsus sum in ærúmna mea, dum confígitur spina.
31:5 Delíctum meum cógnitum tibi feci: * et iniustítiam meam non abscóndi.
31:5 Dixi: Confitébor advérsum me iniustítiam meam Dómino: * et tu remisísti impietátem peccáti mei.
31:6 Pro hac orábit ad te omnis sanctus, * in témpore opportúno.
31:6 Verúmtamen in dilúvio aquárum multárum, * ad eum non approximábunt.
31:7 Tu es refúgium meum a tribulatióne, quæ circúmdedit me: * exsultátio mea, érue me a circumdántibus me.
31:8 Intelléctum tibi dabo, et ínstruam te in via hac, qua gradiéris: * firmábo super te óculos meos.
31:9 Nolíte fíeri sicut equus et mulus, * quibus non est intelléctus.
31:9 In camo et freno maxíllas eórum constrínge, * qui non appróximant ad te.
31:10 Multa flagélla peccatóris, * sperántem autem in Dómino misericórdia circúmdabit.
31:11 Lætámini in Dómino et exsultáte, iusti, * et gloriámini, omnes recti corde.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. In tua iustítia líbera me, Dómine.
Salmo 31 [12]
31:1 Bem-aventurados aqueles cujas iniquidades foram perdoadas: * e cujos pecados são cobertos.
31:2 Bem-aventurado o varão a quem o Senhor não imputou o pecado, * e cujo espírito é isento de dolo.
31:3 Porque me calei, os meus ossos envelheceram, * enquanto clamava todo o dia.
31:4 Porque a vossa mão tornou-se pesada sobre mim de dia e de noite: * revolvia-me na minha miséria, enquanto a espinha se cravava.
31:5 Eu Vos manifestei o meu pecado: * e não ocultei a minha injustiça.
31:6 Disse:confessarei contra mim mesmo ao Senhor a minha injustiça: * e Vós perdoastes a impiedade do meu pecado.
31:7 Por isto orará a Vós todo o santo * no tempo oportuno.
31:8 E, na inundação das muitas águas, * estas se não aproximarão dele.
31:9 Vós sois o meu refúgio na tribulação que me cercou: * ó alegria minha, livrai-me dos que me cercam.
31:10 Inteligência dar-te-ei e ensinar-te-ei o caminho que deves seguir: * fixarei sobre ti os meus olhos.
31:11 Não queirais ser como o cavalo e o mulo, * que não têm entendimento.
31:12 Com o cabresto e o freio sujeitai as queixadas, * dos que se não aproximam de Vós.
31:13 Muitos flagelos esperam o pecador, * mas o que espera no Senhor será cercado de misericórdia.
31:14 Ó justos, alegrai-vos no Senhor e exultai-vos, * gloriai vós todos os que sois rectos de coração.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Deliver me in Thy righteousness.
℣. Scápulis suis obumbrábit tibi.
℟. Et sub pennis eius sperábis.
℣. He will overshadow thee with his shoulders.
℟. And under his wings thou shalt trust.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádiuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. May His loving-kindness and mercy help us, Who liveth and reigneth with the Father, and the Holy Ghost, world without end. Amen.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.

Lectio 5
Sermo sancti Leónis Papæ
Sermo 4 de Quadragesima
Prædicatúrus vobis, dilectíssimi, sacratíssimum maximumque ieiunium, quo aptius utar exordio, quam ut verbis Apóstoli, in quo Christus loquebátur, incipiam, dicamque quod lectum est: Ecce nunc tempus acceptábile: ecce nunc dies salútis? Quamvis enim nulla sint témpora, quæ divinis non sint plena munéribus, et semper nobis ad misericórdiam Dei per ipsíus grátiam præstétur accéssus: nunc tamen ómnium mentes maiori studio ad spiritales profectus movéri, et ampliori fiducia oportet animari, quando ad univérsa pietátis officia, illíus nos diéi, in quo redempti sumus, recursus invítat: ut excéllens super ómnia passiónis Dominicæ sacraméntum, purificátis et corpóribus et ánimis celebremus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Emendémus in mélius, quæ ignoránter peccávimus: ne súbito præoccupáti die mortis, quærámus spátium pœniténtiæ, et inveníre non possímus:
* Atténde, Dómine, et miserére, quia peccávimus tibi.
℣. Adiuva nos, Deus salutáris noster, et propter honórem nóminis tui, Dómine, líbera nos.
℟. Atténde, Dómine, et miserére, quia peccávimus tibi.

℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May God the Father Omnipotent, be to us merciful and clement. Amen.

Leitura 5
From the Sermons of Pope St. Leo the Great.
4th on Lent
Dearly beloved brethren, I am to preach to you the holiest and the greatest of Fasts; and with what words can I more fitly begin than with those words of the Apostle, in whom Christ spake, which have just been read? Behold, now is the acceptable time! Behold, now is the day of salvation! It is true that there are no times which are not rich with God's gifts; His grace doth ever give us an entry unto His mercy; nevertheless, more especially at this time doth it behove that the minds of all men be earnestly stirred up to make progress in things spiritual, and to be nerved by a trust in God stronger than ever; for now the anniversary of that day on which we were redeemed is drawing near, and thereby moving us to work all godliness, to the end that we may be able to celebrate, with clean minds and bodies, that mystery which exceedeth all others, the mystery of the Lord's sufferings.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Let us amend for the better in that wherein we have sinned unknowingly, or ever the day of death suddenly prevent us, and we seek a place of repentance, and find none.
* Give heed, O Lord, and have mercy upon us, for we have sinned against thee.
℣. Help us, O God of our salvation, and for the glory of thy Name deliver us, O Lord.
℟. Give heed, O Lord, and have mercy upon us, for we have sinned against thee.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.

Lectio 6
Debebátur quidem tantis mystériis ita incessábilis devotio, et continuáta reveréntia, ut tales permanerémus in conspéctu Dei, quales nos in ipso Paschali festo dignum est inveníri. Sed quia hæc fortitúdo paucórum est: et dum carnis fragilitate austerior observántia relaxátur, dumque per varias actiónes vitæ huius sollicitúdo disténditur, necesse est de mundano púlvere étiam religiosa corda sordéscere: magna divinæ institutiónis salubritate provisum est, ut ad reparandam méntium puritátem quadragínta nobis diérum exercitátio mederétur, in quibus aliórum témporum culpas, et pia ópera redímerent, et ieiunia casta decóquerent.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Derelínquat ímpius viam suam, et vir iníquus cogitatiónes suas, et revertátur ad Dóminum, et miserébitur eius:
* Quia benígnus et miséricors est, et præstábilis super malítia Dóminus Deus noster.
℣. Non vult Dóminus mortem peccatóris, sed ut convertátur et vivat.
℟. Quia benígnus et miséricors est, et præstábilis super malítia Dóminus Deus noster.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May Christ to all His people give, for ever in His sight to live. Amen.

Leitura 6
Mysteries so great demand sustained earnestness, and continuous worship, if we would ever abide in the sight of God, such as it is meet that He should find us on the Feast of the Passover. But since few have the strength to do thus, and the frailty of the body rebelleth against such hardness, while the diverse actions of this life distract us with their cares, it necessarily befalleth that the dust of earth befouleth the hearts even of the godly. To meet this befoulment therefore, and to restore the cleanness of our souls, it is provided by the healthful institution of God, that we should be purged by an exercise of forty days, wherein godly works may redeem the mis-spending of our other time, and purifying fasts rid us of the same.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Let the wicked forsake his way, and the unrighteous man his thoughts, and let him return unto the Lord, and He will have mercy upon him;
* For the Lord our God is gracious, and merciful, and repenteth Him of the evil.
℣. The Lord hath no pleasure in the death of the wicked; but that he turn from his way and live.
℟. For the Lord our God is gracious, and merciful, and repenteth Him of the evil.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.

Lectio 7
Ingressuri ígitur, dilectíssimi, dies mysticos, et purificandis ánimis atque corpóribus sacratius institutos, præceptis apostolicis obedire curemus, emundántes nos ab omni inquinaménto carnis ac spíritus: ut castigátis colluctatiónibus, quæ sunt inter utramque substantiam, animus, quem sub Dei gubernaculis constitutum, corporis sui decet esse rectórem, dominatiónis suæ obtíneat dignitátem: ut némini dantes ullam offensiónem, vituperatiónibus obloquéntium non simus obnoxii.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Paradísi portas apéruit nobis ieiúnii tempus: suscipiámus illud orántes, et deprecántes:
* Ut in die resurrectiónis cum Dómino gloriémur.
℣. In ómnibus exhibeámus nosmetípsos sicut Dei minístros in multa patiéntia.
℟. Ut in die resurrectiónis cum Dómino gloriémur.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Spirit's fire Divine in our hearts enkindled shine. Amen.

Leitura 7
Therefore, dearly beloved brethren, as we are now about to enter upon these mystic days, the end of whose most holy ordinance is the cleansing both of our souls and bodies, let us take heed that we be obedient unto the command of the Apostle, putting far away from us every defilement of flesh and spirit, ordering the strife which there is between the two substances whereof we are compounded; that the soul, which is ordained under the rule of God, and which it beseemeth under His rule to rule the body, may enjoy the fulness of her lordship; giving no offence to any so that we may give no cause to such as revile us.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. The season of the Fast openeth unto us the gates of heaven; let us enter thereon in prayer and supplication,
* That on the day when the Lord riseth again we may rejoice with Him.
℣. In all things let us approve ourselves the ministers of God, in much patience.
℟. That on the day when the Lord riseth again we may rejoice with Him.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. A cunctis vítiis et peccátis absólvat nos virtus sanctæ Trinitátis. Amen.

Lectio 8
Digna enim ab infidelibus reprehensióne carpemur, et nostro vítio linguæ impiæ in iniúriam se religiónis armábunt, si ieiunántium mores a puritate perfectæ continéntiæ discrepárint. Non enim in sola abstinéntia cibi stat nostri summa ieiunii: aut fructuose corpori esca subtrahitur, nisi mens ab iniquitáte revocétur.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Qui cognóscis ómnium occúlta, a delícto meo munda me;
* Tempus mihi concéde, ut repǽnitens clamem: † Peccávi, miserére mei, Deus.
℣. Avérte, Dómine, fáciem tuam a peccátis meis, et omnes iniquitátes meas dele.
℟. Tempus mihi concéde, ut repǽnitens clamem: Peccávi, miserére mei, Deus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Tempus mihi concéde, ut repǽnitens clamem: Peccávi, miserére mei, Deus.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. Of all faults and sins may the power of the holy Trinity absolve us. Amen.

Leitura 8
For if our ways during the Fast agree not with the purity of perfect temperance, the reproaches of the unbelievers will be just, and our sins will arm the tongues of the ungodly to the harming of our religion. The sum of our Fast standeth not only in abstaining from meats; neither is it profitable to deny food to the body, if the mind be not bridled from iniquity.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Thou who knowst all hidden things, cleanse me from my sins;
* Grant to me time to cry in repentance: I have sinned, have mercy on me O God.
℣. Turn away thy face from my sins, and blot out all my iniquities.
℟. Grant to me time to cry in repentance: I have sinned, have mercy on me O God.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. Grant to me time to cry in repentance: I have sinned, have mercy on me O God.
Nocturn III.
Ant. Non in solo pane vivit homo, † sed in omni verbo quod procédit de ore Dei.
Canticum Ieremiæ [13]
Ier 14:17-21
14:17 Dedúcant óculi mei lácrymam per noctem et diem, * et non táceant,
14:17 Quóniam contritióne magna contríta est virgo fília pópuli mei, * plaga péssima veheménter.
14:18 Si egréssus fúero ad agros, ecce occísi gládio: * et si introíero in civitátem, ecce attenuáti fame.
14:18 Prophéta quoque et sacérdos abiérunt in terram * quam ignorábant.
14:19 Numquid proíciens abiecísti Iudam? * aut Sion abomináta est ánima tua?
14:19 Quare ergo percussísti nos, * ita ut nulla sit sánitas?
14:19 Exspectávimus pacem, et non est bonum: * et tempus curatiónis, et ecce turbátio.
14:20 Cognóvimus Dómine impietátes nostras, * iniquitátes patrum nostrórum, quia peccávimus tibi.
14:21 Ne des nos in oppróbrium, propter nomen tuum, * neque fácias nobis contuméliam sólii glóriæ tuæ:
14:21 Recordáre, * ne írritum fácias fœdus tuum nobíscum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Nocturn III.
Ant. Not on bread alone doth man live, but on every word that proceedeth from the mouth of God.
Cântico Jeremias [13]
Jer 14:17-21
14:17 Derramem os meus olhos lágrimas de noite e de dia, * sem cessar,
14:17 Pois a virgem, filha do meu povo, vai ser atingida por uma grande ruína, * por uma chaga grandemente maligna.
14:18 Se saio aos campos, eis os mortos à espada: * se entro na cidade, eis as torturas da fome.
14:18 Até os profetas e os sacerdotes vão errantes uma terra * que não conhecem.
14:19 Porventura rejeitastes inteiramente Judá? A vossa alma aborreceu Sião?
14:19 Porque nos feristes, * sem esperança de remédio?
14:19 Esperávamos a paz, e nada vemos de bom, * e para o tempo da cura e eis-nos todos em perturbação.
14:20 Reconhecemos, Senhor, a nossa impiedade, * as iniquidades de nossos pais, pois pecámos contra Vós.
14:21 Não nos desprezeis, por amor do vosso nome, * não permiteis que seja ultrajado por causa de nós o trono da vossa glória;
14:21 Lembrai-Vos, * não anuleis a vossa aliança connosco.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Canticum [14]
Thren. 5:1-7,15-17,19-21
5:1 Recordáre Dómine quid accíderit nobis: * intuére et réspice oppróbrium nostrum.
5:2 Heréditas nostra versa est ad aliénos, * domus nostræ ad extráneos.
5:3 Pupílli facti sumus absque patre, * matres nostræ quasi víduæ.
5:4 Aquam nostram pecúnia bíbimus: * ligna nostra prétio comparávimus.
5:5 Cervícibus nostris minabámur, * lassis non dabátur réquies.
5:6 Ægýpto dédimus manum et Assýriis, * ut saturarémur pane.
5:7 Patres nostri peccavérunt, et non sunt: * et nos iniquitátes eórum portávimus.
5:15 Defécit gáudium cordis nostri: * versus est in luctum chorus noster.
5:16 Cécidit coróna cápitis nostri: * væ nobis, quia peccávimus.
5:17 Proptérea mœstum factum est cor nostrum: * ídeo contenebráti sunt óculi nostri.
5:19 Tu autem Dómine in ætérnum permanébis, * sólium tuum in generatiónem et generatiónem.
5:20 Quare in perpétuum obliviscéris nostri, * derelínques nos in longitúdine diérum?
5:21 Convérte nos Dómine ad te, et convertémur: * ínnova dies nostros, sicut a princípio.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Cântico Lamentações [14]
Lam 5:1-7,15-17,19-21
5:1 Lembrai-Vos, Senhor, do que nos aconteceu, * olhai e vede a nossa humilhação.
5:2 A nossa herança passou a estrangeiros, * as nossas casas a estranhos.
5:3 Somos órfãos sem pai: * nossas mães são como viúvas.
5:4 Bebemos nossa água por dinheiro: * a nossa lenha, temo-la comprado.
5:5 Somos arrastados pelo pescoço, * estamos esgotados, e não temos descanso.
5:6 Estendemos a mão ao Egipto e aos Assírios, * para sermos saciados de pão.
5:7 Nossos pais pecaram, e já não existem: * e nós suportamos o castigo das suas iniquidades.
5:15 Extinguiu-se a alegria do nosso coração, * as nossas danças converteram-se em luto.
5:16 Caiu a coroa da nossa cabeça: * ai de nós, porque pecámos!
5:17 Por isto se entristeceu o nosso coração, * por isto se escureceram os nossos olhos.
5:19 Mas Vós, Senhor, sois eterno: * o vosso trono subsiste de geração em geração.
5:20 Por que razão Vos haveis de esquecer de nós para sempre? * E nos desamparareis por tanto tempo?
5:21 Convertei-nos, Senhor, a Vós, e nós nos converteremos: * renovai os nossos dias, como outrora.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Canticum Ezechielis [15]
Ez 36:24-28
36:24 Tollam quippe vos de géntibus, et congregábo vos de univérsis terris, * et addúcam vos in terram vestram.
36:25 Et effúndam super vos aquam mundam, et mundabímini ab ómnibus inquinaméntis vestris, * et ab univérsis idólis vestris mundábo vos.
36:26 Et dabo vobis cor novum, * et spíritum novum ponam in médio vestri:
36:26 Et áuferam cor lapídeum de carne vestra, * et dabo vobis cor cárneum.
36:27 Et spíritum meum ponam in médio vestri: * et fáciam ut in præcéptis meis ambulétis, et iudícia mea custodiátis et operémini.
36:28 Et habitábitis in terra quam dedi pátribus vestris: * et éritis mihi in pópulum, et ego ero vobis in Deum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Non in solo pane vivit homo, † sed in omni verbo quod procédit de ore Dei.
Cântico Ezequiel [15]
Ez 36:24-28
36:24 Tirar-vos-ei do meio das nações, reunir-vos-ei de todos os países * e vos conduzirei à vossa terra.
36:25 Derramarei sobre vós uma água pura, e sereis purificados de todas as vossas imundícies, * purificar-vos-ei de todos os vossos ídolos.
36:26 Dar-vos-ei um coração novo e * infundirei um novo espírito no meio de vós:
36:26 Arrancarei do vosso peito o coração de pedra e * dar-vos-ei um coração de carne.
36:27 Infundirei em vós o meu espírito e * farei que andeis nos meus preceitos, que guardeis as minhas leis e as pratiqueis.
36:28 E habitareis na terra que dei a vossos pais: * sereis o meu povo e eu serei o vosso Deus.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Not on bread alone doth man live, but on every word that proceedeth from the mouth of God.
℣. Scuto circúmdabit te véritas eius.
℟. Non timébis a timóre noctúrno.
℣. His truth shall compass thee with a shield.
℟. Thou shalt not be afraid of the terror of the night.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. May the Almighty and merciful Lord loose us from the bonds of our sins. Amen.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.

Lectio 9
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthǽum
Matt 4:1-11
In illo témpore: Ductus est Iesus in desértum a Spíritu, ut tentarétur a diábolo. Et cum ieiunásset quadragínta diébus et quadragínta nóctibus, póstea esúriit. Et réliqua.

Homilía sancti Gregórii Papæ
Homilia 16 in Evangelia
Dubitári a quibúsdam solet, a quo spíritu sit Iesus ductus in desértum, propter hoc quod súbditur: Assúmpsit eum diábolus in sanctam civitátem: et rursum: Assúmpsit eum in montem excélsum valde. Sed vere et absque ulla quæstióne conveniénter accípitur, ut a Sancto Spíritu in desértum ductus credátur: ut illuc eum suus Spíritus dúceret, ubi hunc ad tentándum malígnus spíritus inveníret.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Scíndite corda vestra, et non vestiménta vestra: et convertímini ad Dóminum Deum vestrum:
* Quia benígnus et miséricors est.
℣. Derelínquat ímpius viam suam, et vir iníquus cogitatiónes suas, et revertátur ad Dóminum, et miserébitur eius.
℟. Quia benígnus et miséricors est.

℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Gospel's holy lection be our safety and protection. Amen.

Leitura 9
From the Holy Gospel according to Matthew
Matt 4:1-11
In that time, Jesus was led by the spirit into the desert, to be tempted by the devil. And when he had fasted forty days and forty nights, afterwards he was hungry. And so on.

Homily by Pope St. Gregory the Great.
16th on the Gospels
Some persons are accustomed to question what Spirit it was of which Jesus was led up into the wilderness, on account of the words a little farther on Then the devil taketh Him up into the holy city and again The devil taketh Him up into an exceeding high mountain. But in truth, and without any searching, we may very fitly take it that we are to believe it was the Holy Ghost Who led Him up into the wilderness; His own Spirit led Him where the evil spirit found Him to tempt Him.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Rend your hearts and not your garments, and turn unto the Lord your God;
* For He is gracious and merciful.
℣. Let the wicked forsake his way, and the unrighteous man his thoughts, and let him return unto the Lord, and He will have mercy upon him.
℟. For He is gracious and merciful.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ille nos benedícat, qui sine fine vivit et regnat. Amen.

Lectio 10
Sed ecce cum dícitur Deus homo vel in excélsum montem, vel in sanctam civitátem a diábolo assúmptus, mens réfugit crédere, humánæ hoc audíre aures expavéscunt. Qui tamen non esse incredibília ista cognóscimus, si in illo et ália facta pensámus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Frange esuriénti panem tuum, et egénos vagósque induc in domum tuam:
* Tunc erúmpet quasi mane lumen tuum, et anteíbit fáciem tuam iustítia tua.
℣. Cum víderis nudum, óperi eum, et carnem tuam ne despéxeris.
℟. Tunc erúmpet quasi mane lumen tuum, et anteíbit fáciem tuam iustítia tua.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May His blessing be upon us who doth live and reign for ever. Amen.

Leitura 10
When however it is said that He, God and man, was taken up by the devil either into an exceeding high mountain or into the holy city, the mind shrinketh from believing, and the ears of man tingle to hear it. Yet these things we know not to be incredible, when we consider certain other things concerning Him.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Deal thy bread to the hungry, and bring the poor and the wanderer to thine house.
* Then shall thy light break forth as the morning, and thy righteousness shall go before thee.
℣. When thou seest the naked, cover him; and hide not thyself from thine own flesh.
℟. Then shall thy light break forth as the morning, and thy righteousness shall go before thee.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Divínum auxílium máneat semper nobíscum. Amen.

Lectio 11
Certe iniquórum ómnium caput diabolus est: et huius cápitis membra sunt omnes iniqui. An non diaboli membrum fuit Pilatus? an non diaboli membra Iudæi persequéntes, et milites crucifigéntes Christum fuérunt? Quid ergo mirum, si se ab illo permisit in montem duci, qui se pértulit étiam a membris illíus crucifigi? Non est ergo indignum Redemptori nostro quod tentari vóluit, qui vénerat occídi. Iustum quippe erat, ut sic tentatiónes nostras suis tentatiónibus vínceret, sicut mortem nostram vénerat sua morte superare.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Abscóndite eleemósynam in sinu páuperum, et ipsa orábit pro vobis ad Dóminum:
* Quia sicut aqua extínguit ignem, ita eleemósyna extínguit peccátum.
℣. Date eleemósynam, et ecce ómnia munda sunt vobis.
℟. Quia sicut aqua extínguit ignem, ita eleemósyna extínguit peccátum.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. God's most mighty strength alway be His people's staff and stay. Amen.

Leitura 11
In truth, the devil is the head of all the wicked, and every wicked man is a member of this body, of which the devil is the head. Was not Pilate a limb of Satan? Were not the Jews that persecuted, and the soldiers that crucified Christ, likewise limbs of Satan? Is it then strange that He should allow Himself to be led up into a mountain by the head, Who allowed Himself to be crucified by the members? Therefore it is not unworthy of our Redeemer, Who came to be slain, that He was willing to be tempted. It was meet that He should thus overcome our temptations by His own, even as He came to conquer our death by His own.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Shut up alms in the breast of the poor, and it shall plead for you with the Lord.
* For, as water will quench fire, so alms maketh an atonement for sins.
℣. Give alms, and, behold, all things are clean unto you.
℟. For, as water will quench fire, so alms maketh an atonement for sins.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.

Lectio 12
Sed sciéndum nobis est, quia tribus modis tentátio agitur: suggestióne, delectatióne et consénsu. Et nos cum tentamur, plerumque in delectatiónem, aut étiam in consénsum lábimur: quia de carnis peccáto propagati, in nobis ipsis étiam gérimus, unde certámina tolerámus. Deus vero, qui in útero Vírginis incarnatus, in mundum sine peccáto vénerat, nihil contradictiónis in semetípso tolerábat. Tentari ergo per suggestiónem pótuit: sed eius méntem peccáti delectátio non momórdit. Atque ideo omnis diabolica illa tentátio foris, non intus fuit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Angelis suis Deus mandávit de te, ut custodiánt te in ómnibus viis tuis:
* In mánibus portábunt te, ne umquam offéndas ad lápidem pedem tuum.
℣. Super áspidem et basilíscum ambulábis, et conculcábis leónem et dracónem.
℟. In mánibus portábunt te, ne umquam offéndas ad lápidem pedem tuum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. In mánibus portábunt te, ne umquam offéndas ad lápidem pedem tuum.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May He that is the Angels' King to that high realm His people bring. Amen.

Leitura 12
We ought to know that temptation worketh through three forms. There is, first, the suggestion; then the delectation; lastly, the consent. When we are tempted, it often happeneth that we fall into delectation, and even into consent, because in the sinful flesh of which we are begotten, we carry in ourselves matter to favor the attack. But God, when He took Flesh in the womb of the Virgin, and came into the world without sin, did so without having in Himself anything of this lusting of the flesh against the spirit. It was possible therefore for Him to be tempted in the first stage, namely suggestion; but there was nothing in His Mind in which delectation could fix its teeth. And thus all the temptation which He endured from the devil was without, and none within Him.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. God hath given His Angels charge over thee, to keep thee in all thy ways.
* They shall bear thee up in their hands, lest haply thou dash thy foot against a stone.
℣. Thou shalt tread upon the adder and the cockatrice, the lion also, and the dragon shalt thou trample under feet.
℟. They shall bear thee up in their hands, lest haply thou dash thy foot against a stone.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. They shall bear thee up in their hands, lest haply thou dash thy foot against a stone.


Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:

(Fit reverentia) Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra * maiestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ maiestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.

Fit reverentia
Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.

Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Iudex créderis * esse ventúrus.

Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.

Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória numerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.

Fit reverentia, secundum consuetudinem
Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.

Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.


Te Deum
Vos louvamos, ó Deus, e reconhecemos por Senhor. A Vós, ó Pai eterno, toda a terra adora.
Todos os Anjos, os céus e todas as Potestades, os Querubins e os Serafins clamam incessantemente:

Santo, Santo, Santo: Senhor, Deus dos exércitos.

Os céus e a terra estão cheios da majestade da vossa glória.
O coro glorioso dos Apóstolos, a falange venerável dos Profetas, e a ala dos Mártires, brilhante de alvura, cantam os vossos louvores.

A Santa Igreja confessa o vosso nome em toda a terra.: Ó Pai de infinita majestade! Ela adora o vosso Filho Unigénito e verdadeiro. E também o Espírito Paráclito.

Vós sois o Rei da glória, ó Cristo! Vós sois o Filho do Pai Eterno. Para salvar o homem, não hesitastes em viver no seio de uma Virgem.

Vós partistes as cadeias da morte e abristes o reino dos céus aos fiéis.
Vós estais assentado à dextra de Deus, na glória do Pai. Acreditamos que sois o Juiz, que há-de vir.

O seguinte verso diz-se de joelhos
Vos suplicamos, pois, queirais socorrer vossos servos, que resgatastes com vosso precioso Sangue:
Permiti que pertençam ao número dos Santos, que estão na glória.
Salvai o vosso povo, ó Senhor, e abençoai a vossa herança.
Guiai os vossos servos e elevai-os até à vida eterna.

Todos os dias procuramos louvar-Vos. E louvamos o vosso Nome no mundo e em todos os séculos dos séculos.
Dignai-Vos, ó Senhor, neste dia preservar-nos do pecado.
Tende piedade de nós, ó Senhor, tende piedade.
Que a vossa misericórdia desça sobre nós, conforme a esperança que em Vós depositamos.

Senhor, eu espero em Vós; nunca ficarei iludido.
Sequéntia +︎ sancti Evangélii secúndum Matthǽum
Matt 4:1-11
℟. Glória tibi, Dómine.
In illo témpore: Ductus est Iesus in desértum a Spíritu, ut tentarétur a diábolo. Et cum ieiunásset quadragínta diébus et quadragínta nóctibus, postea esúriit. Et accédens tentátor, dixit ei: Si Fílius Dei es, dic, ut lápides isti panes fiant. Qui respóndens, dixit: Scriptum est: Non in solo pane vivit homo, sed in omni verbo, quod procédit de ore Dei. Tunc assúmpsit eum diábolus in sanctam civitátem, et státuit eum super pinnáculum templi, et dixit ei: Si Fílius Dei es, mitte te deórsum. Scriptum est enim: Quia Angelis suis mandávit de te, et in mánibus tollent te, ne forte offéndas ad lápidem pedem tuum. Ait illi Iesus: Rursum scriptum est: Non tentábis Dóminum, Deum tuum. Iterum assúmpsit eum diábolus in montem excélsum valde: et ostendit ei ómnia regna mundi et glóriam eórum, et dixit ei: Hæc ómnia tibi dabo, si cadens adoráveris me. Tunc dicit ei Iesus: Vade, Sátana; scriptum est enim: Dóminum, Deum tuum, adorábis, et illi soli sérvies. Tunc relíquit eum diábolus: et ecce, Angeli accessérunt et ministrábant ei.
℟. Amen

Te decet laus, te decet hymnus: tibi glória Deo Patri, et Fílio, cum Spíritu Sancto in sǽcula sæculórum. Amen.
Continuação +︎ do santo Evangelho segundo S. Mateus.
Mt. 4:1-11
℟. Glória a Vós Senhor
Naquele tempo, foi Jesus conduzido ao deserto pelo espírito, para ser tentado pelo demónio. E, havendo jejuado quarenta dias e quarenta noites, teve fome. Então o tentador aproximou-se de Jesus e disse-Lhe: «Se sois o filho de Deus, mandai que estas pedras se tornem em pães». Jesus respondeu: «Está escrito: «não só de pão vive o homem, mas de toda a palavra que procede da boca de Deus». Então o demónio conduziu Jesus à cidade santa; e, levando-O até ao pináculo do templo, disse-Lhe: «Se sois o Filho de Deus, lançai-Vos daqui para baixo, pois está escrito: «ordenou aos seus Anjos que Vos levassem nas suas mãos para que os vossos pés não tropeçassem nas pedras». Jesus disse-lhe: «Também está escrito «não tentareis ao Senhor, teu Deus». Ainda o demónio conduziu Jesus a um monte muito elevado; e, mostrando-Lhe todos os reinos do mundo, revestidos das suas glórias, disse-Lhe: «Dar-Vos-ei tudo isto, se, de joelhos, me adorardes». Então disse-lhe Jesus: «Retira-te, Satanás, pois está escrito: «Adorarás ao Senhor, teu Deus, e só a Ele servirás», Logo o demónio deixou Jesus, aproximando-se d’Ele os Anjos, que O serviram.
℟. Amen

Thou art worthy of praise, thou art worthy of hymns, to Thee be glory: to God the Father and the Son with the Holy Ghost, world without end. Amen.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
Orémus.
Deus, qui Ecclésiam tuam ánnua quadragesimáli observatióne puríficas: præsta famíliæ tuæ; ut, quod a te obtinére abstinéndo nítitur, hoc bonis opéribus exsequátur.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
Oração {do Próprio do tempo}
Oremos
O God, Who dost every year purge thy Church by the Fast of Forty Days, grant unto this thy family, that what things soever they strive to obtain at thy hand by abstaining from meats, they may ever turn to profit by good works.
Por nosso Senhor Jesus, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amen.

Skip the rest, unless praying Lauds separately.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amen.

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help